مقایسه ارزش اقتصادی مدل‌های خطر با رویکرد حسابداری برای پیش‌بینی ورشکستگی

هدف از مقایسه مدل‌های پیش بینی ورشکستگی معرفی بهترین مدل  برای جلوگیری از هدر رفتن سرمایه و منابع کمیاب است. بنابراین انتخاب یک مدل که ارزش اقتصادی بیشتری دارد، امری حیاتی است؛ اما اغلب بررسی‌ها و مقایسه‌هایی که بین مدل‌های پیش‌بینی ورشکستگی انجام شده است بُعد دقت مدل‌ها را در نظر گرفته‌اند. در سال‌های اخیر به بُعدهای دیگری نیز توجه شده است. این ابعاد قدرت توضیح دهندگی و ارزش اقتصادی مدل‌‌ها است. از آنجا که بُعد اقتصادی تاکنون در ایران مورد بررسی قرار نگرفته است، برای اولین بار در این پژوهش به مقایسه رویکرد حسابداری با مدل‌های خطر در بُعد ارزش اقتصادی پرداخته‌ شده است. برای این منظور مدل خطر شام‌وی (2001) و کمپبل و همکاران (2008) و مدل مبتنی بر حسابداری پورحیدری و کوپائی (1389) در نظرگرفته شده است. برای ارزیابی ارزش اقتصادی از روش قیمت‌گذاری وام استین (2005) و بلوچلینگر و لیپولد (2006) و همچنین دو معیار ارائه شده توسط بازل (ӀӀӀ) شامل  بازده دارایی‌ها و بازده دارایی‌های تعدیل شده با ریسک استفاده شده است. نمونه پژوهش شامل 242 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بین سال‌های 1382 و 1393 است. نتایج نشان می‌دهد که مدل‌های خطر ارزش اقتصادی بیشتری از رویکرد حسابداری دارد و مدل کمپبل و همکاران (2008) اقتصادی‌ترین مدل است.